O książce: 2011 / "Brak metafor, rygor w doborze słów, osobliwy rytm, odważne i zdecydowane podejście do rymu, nieoczekiwane, ale uzasadnione poprzez wewnętrzną logikę porównywania obrazów oraz niepokojące i podniecające, ironiczne i tajemnicze półpytanie na koniec spektaklu – to cechy, które definiują teksty Achmatowej…»